آرامگاه خیام منجم، شعر سرا و ریاضیدان دارای اسم و رسم مسجد قبا مشهد اهل ایران در شهر نبشابور از اثرها میراث از معمار دارای اسم و رسم اهل ایران مدرس سیحون است که یکیاز زیباترین بناهای آرامگاهی کشور ایران میباشد.
معماری آرامگاه خیام برگرفته از معاش وی و درنگهای قدمت خیام میباشد
آرامگاه خیام از حیث نوآوری و تشکیل داد و معماری یکی مهمترین ساختمان های مجال خویش میباشد. طول آن 22 متر و استخوان بندی اشبتنی با هسته ی فلزی میباشد
سه شخصیت اساسی و علمی خیام یعنی دانا بودن او به شعر، ریاضی و نجوم بر ایده اساسی پیاده سازی اثر گذار بود.
دایره کف، به ۱۰ بخش آدرس مسجد قبا مشهد تقسیم شد بطوری که ساختمان بلند یادبود بر ۱۰ محور بومی باشد؛ عدد ۱۰ اولی عدد دو رقمی ریاضی و اساس بخش اعظمی از اعداد میباشد.
در آرامگاه خیام از هرمورد از شالوده ها دو تیغه مورب به طرف بالا جنبش می نماید، به ترتیبی که با تقاطع این تیغه ها وسعت کلی ساختمان بلند در دور و بر ساخته میگردد و زیرا تیغه ها مورب اند خطوط افقی آنان می بایست ناظر به مبنا عمودی ساختمان بلند باشد.
پس تیغه ها به طور مارپیچ صورت به طرف بالاحرکت نمایند تا با هم تلاقی نمایند و از طرف دیگر راز در بیاورند که خویش یک صورت بغرنج ریاضی و هندسی میباشد. این صورت با عدد ۱۰ هر دو سمبل علم ریاضی خیام اند.
بر خورد تیغه ها با یکدیگر و فضاهای مالامال و خالی و بخصوص در بالاستاره های درهمی را به وجود میاورند که از لابلای آنها اسمان آبی رنگ نیشابور پیداست و بهتدریج به طرف نوک گنبد رزرو مسجد قبا مشهد ستاره ها خرد خیس میشوند و تا پایان یک ستاره پنج لبریز آنها را تکمیل نماید.ستاره ها و افق، اشاره به شخصیت نجومی خیام دارااست
واکنش تیغه ها با هم در آرامگاه خیام ۱۰ لوزی گرانقدر میسازند که بایستی با کاشی کاری لبریز شوند. شایسته ترین تزیین خویش رباعیات خیام بود که به طور خط شکسته و در هم به شیوه سیاه مشق های خطاطان بزرگی زیرا میر عماد و بعضا استادان شکسته نویس با کاشی به طور نقوش انتزاعی سرتاسر لوزی ها را لبریز نماید.
بعد از درگذشت قدمت خیام، اورا در آرامستان مرکزی حیره ی نیشابور دفن کردند اما آرامگاه وی بنای ویژه ای نداشت. آرامگاه خیام از مجال فوتش در سال ۵۱۰ شمسی تا سال ۱۳۳۵ خرابهای بیش عدم وجود، تا آن که در سال ۱۳۳۵ مهندس هوشنگ سیحون آرامگاه را از جای گذشته که چسبیده به امامزاده محروق بود به شماره تلفن مسجد قبا مشهد جای فعلی جابجایی بخشید و پیاده سازی معماری بنای آرامگاه خیام را استارت کرد روند پیاده سازی و ایجاد کرد این سازه تا سال ۱۳۴۱ ادامه یافت.
آرامگاه خیام منجم، شعر سرا و ریاضیدان دارای اسم و رسم مسجد قبا مشهد اهل ایران در شهر نبشابور از اثرها میراث از معمار دارای اسم و رسم اهل ایران مدرس سیحون است که یکیاز زیباترین بناهای آرامگاهی کشور ایران میباشد.
معماری آرامگاه خیام برگرفته از معاش وی و درنگهای قدمت خیام میباشد
آرامگاه خیام از حیث نوآوری و تشکیل داد و معماری یکی مهمترین ساختمان های مجال خویش میباشد. طول آن 22 متر و استخوان بندی اشبتنی با هسته ی فلزی میباشد
سه شخصیت اساسی و علمی خیام یعنی دانا بودن او به شعر، ریاضی و نجوم بر ایده اساسی پیاده سازی اثر گذار بود.
دایره کف، به ۱۰ بخش آدرس مسجد قبا مشهد تقسیم شد بطوری که ساختمان بلند یادبود بر ۱۰ محور بومی باشد؛ عدد ۱۰ اولی عدد دو رقمی ریاضی و اساس بخش اعظمی از اعداد میباشد.
در آرامگاه خیام از هرمورد از شالوده ها دو تیغه مورب به طرف بالا جنبش می نماید، به ترتیبی که با تقاطع این تیغه ها وسعت کلی ساختمان بلند در دور و بر ساخته میگردد و زیرا تیغه ها مورب اند خطوط افقی آنان می بایست ناظر به مبنا عمودی ساختمان بلند باشد.
پس تیغه ها به طور مارپیچ صورت به طرف بالاحرکت نمایند تا با هم تلاقی نمایند و از طرف دیگر راز در بیاورند که خویش یک صورت بغرنج ریاضی و هندسی میباشد. این صورت با عدد ۱۰ هر دو سمبل علم ریاضی خیام اند.
بر خورد تیغه ها با یکدیگر و فضاهای مالامال و خالی و بخصوص در بالاستاره های درهمی را به وجود میاورند که از لابلای آنها اسمان آبی رنگ نیشابور پیداست و بهتدریج به طرف نوک گنبد رزرو مسجد قبا مشهد ستاره ها خرد خیس میشوند و تا پایان یک ستاره پنج لبریز آنها را تکمیل نماید.ستاره ها و افق، اشاره به شخصیت نجومی خیام دارااست
واکنش تیغه ها با هم در آرامگاه خیام ۱۰ لوزی گرانقدر میسازند که بایستی با کاشی کاری لبریز شوند. شایسته ترین تزیین خویش رباعیات خیام بود که به طور خط شکسته و در هم به شیوه سیاه مشق های خطاطان بزرگی زیرا میر عماد و بعضا استادان شکسته نویس با کاشی به طور نقوش انتزاعی سرتاسر لوزی ها را لبریز نماید.
بعد از درگذشت قدمت خیام، اورا در آرامستان مرکزی حیره ی نیشابور دفن کردند اما آرامگاه وی بنای ویژه ای نداشت. آرامگاه خیام از مجال فوتش در سال ۵۱۰ شمسی تا سال ۱۳۳۵ خرابهای بیش عدم وجود، تا آن که در سال ۱۳۳۵ مهندس هوشنگ سیحون آرامگاه را از جای گذشته که چسبیده به امامزاده محروق بود به شماره تلفن مسجد قبا مشهد جای فعلی جابجایی بخشید و پیاده سازی معماری بنای آرامگاه خیام را استارت کرد روند پیاده سازی و ایجاد کرد این سازه تا سال ۱۳۴۱ ادامه یافت.